Przejdź do zawartości

Olga Hans

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olga Hans
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1971
Pabianice

Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytorka

Powiązania

Akademia Muzyczna w Łodzi

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Olga Dagmara Hans (ur. 30 maja 1971 w Pabianicach[1]) – polska kompozytorka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Akademii Muzycznej w Łodzi teorię muzyki u Franciszka Wesołowskiego oraz kompozycję pod kierunkiem Jerzego Bauera[1]. Uczestniczyła w kursach kompozytorskich: w Łodzi (prowadzonym przez Alexandra Mullenbacha), Krakowie (II Letnie Kursy Muzyki Współczesnej), Radziejowicach (XIX Międzynarodowe Kursy dla Młodych Kompozytorów) i Enschede (Holandia)[2].

W 2010 uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuki muzycznej, w specjalności kompozycja i teoria muzyki. Od 1997 pracuje w łódzkiej Akademii Muzycznej, obecnie (2020) na stanowisku profesora w Katedrze Kompozycji[1]. Współuczestniczy także w odbywających się tam cyklu koncertów i wykładów poświęconych nowej muzyce „Musica Moderna”[1][2].

Jest autorką Koncertu wiolonczelowego na prawą rękę (2008) skomponowanego dla wiolonczelisty Dominika Połońskiego. Prawykonanie tego utworu odbyło się 18 lutego 2009 w Warszawie[3].

W 2022 została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[4].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Elegia na wiolonczelę i fortepian (1993)
  • Improwizacja na flet solo (1994)
  • Fantazja na gitarę solo (1994)
  • Close to the Scent of Jazz na 4 trąbki, 4 puzony i kontrabas (1995)
  • Wersy na kwartet smyczkowy (1996); dedyk. karlowi Dedeciusowi
  • Cantus. Fantazja chorałowa na ork. (1997)
  • Koncert skrzypcowy (1997)
  • Capriccio na skrzypce i fortepian (1998)
  • II kwartet smyczkowy (1998)
  • Pieśni słoneczne na 7 wiolonczel (1999)
  • Sonata in modo antico na kwintet dęty blaszany (1999)
  • Psalm na chór mieszany i organy/ a cappella (2000)
  • Elegia na skrzypce solo i ork. (2001)
  • Da suonare a tre na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2001)
  • III kwartet smyczkowy (2004)
  • Litania na chór mieszany (2002)
  • Sequentia dla Prof. F. Wesołowskiego w dniu 90. rocznicy urodzin na smyczki i organy (2004)
  • Sonata na wiolonczelę solo(2004); dedyk. D. Połońskiemu
  • Locus solus na oktet wiolonczelowy (2004)
  • Thyrsos na instrumenty dęte blaszane i perkusję (2004)
  • IV kwartet smyczkowy (2004); dedyk. Kwartetowi Śląskiemu
  • Trzy psalmy staropolskie na chór mieszany (2005)
  • Miniatura na wiolonczelę i fortepian (2006); dedyk. J. Bauerowi w 70. urodziny (2006)
  • Arabeska na kwartet smyczkowy (2007)
  • Kreuzeriana – kartka ze szkolnego albumu na ork. smyczkową (2007)
  • Nokturny na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2007)
  • Preludia elegijne na flet i kwartet smyczkowy (2007)
  • Koncert wiolonczelowy na prawą rękę (2008); dedyk. D. Połońskiemu
  • V kwartet smyczkowy „Winter lay”(2011); dedyk. D. Połońskiemu
  • Entélecheia, symfonia koncertująca na perkusję, wiolonczelę i ork. (2012)
  • Let's play – for Evelyn and Dominik na marimbę i wiolonczelę (2013)
  • Preludia elegijne nr 2 na flet, flet altowy i ork. (2013)
  • Dróżki, ścieżki, suita z tematów ludowych na chór dziecięcy i ork. (2014)
  • Chwila z muzyką na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2014)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Pedagodzy Akademii Muzycznej w Łodzi – dr hab. Olga Hans, prof. AM. Akademia Muzyczna w Łodzi. [dostęp 2018-04-28].
  2. ↑ a b c Olga Hans [online], Polskie Centrum Informacji Muzycznej, grudzień 2014 [dostęp 2020-10-27] (pol.).
  3. ↑ Połoński: zagram na wiolonczeli nowy koncert na prawą rękę. muzyka.onet.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2018-04-28].
  4. ↑ M.P. z 2022 r. poz. 1141
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olga_Hans&oldid=73221843”